نقد و بررسی بازی مد مکس Mad Max

تقریبا تمام مردم جهان با نام مکس دیوانه یا Mad Max آشنا هستند، زیرا فیلم‌های سه گانه آن حدود 3 دهه پیش ساخته شد و در سال 2015 هم آخرین نسخه آن، با همین عنوان روی پرده رفت. بازی Mad Max مسیر کاملا متفاوتی با این فیلم‌ها داشته و بر خلاف تصور مردم، اصلا جنبه تبلیغاتی ندارد. حتی پروسه ساخت بازی هم قبل از ساخت فیلم کلید خورده است. این بازی یکی از جذاب‌ترین بازی‌هایی است که توسط کمپانی برادران وارنر ساخته شده است و تا کنون موفق شده تا جایگاه خود را در قلب طرفداران تثبیت کند.

ابتدا بیایید نگاهی بیندازیم به تریلر بازی مد مکس، تا در ادامه به بررسی آن بپردازیم:

همانطور که گفته شد بازی Mad Max به عنوان یک بازی ویدئویی محبوب و مشهور در سبک اکشن و ماجراجویی مطرح و توسط استودیو آوالانچ ساخته شده است. این عنوان پس از آماده شدن توسط کمپانی برادران وارنر و Interactive Entertainment منتشر و در دسترس گیمرها قرار گرفته است. در ابتدا قرار بود Mad Max در سال 2014 عرضه شود، اما اینگونه نشد و بازی چند ماه بعد از اکران فیلم مکس دیوانه (جاده خشم) عرضه شد. بازی روایت کننده یک دنیای آخرالزمانی است که در بیابان‌های خشک و گرم اتفاق می‌افتد. با ما همراه باشید تا به بررسی دقیق‌تر این بازی محبوب و مشهور بپردازیم.

بررسی بازی mad max

داستان بازی هیچگونه ارتباطی با چهار قسمت فیلم ندارد و به صورت مستقل ماجرای مصیبت‌باری از کاراکتر آشنای سری یعنی مکس را روایت می‌کند. داستان از جایی شروع می‌شود که کاراکتر ما یک اره برقی در جمجمه یکی از روئسای اراذل اوباش فرو می‌کند و پس از آن ناگهان متوجه می‌شود که خودرواش را دزدیده‌اند و اکنون باید در دنیای خطرناک بازی خود را نجات دهد. همان طور که مکس سینمایی می گوید: «من همانی‌ هستم که از هر دو دنیای زندگان و مردگان فراری‌ام. شکار شده توسط لاشخور‌ها و افرادی که نتوانستم از آن‌ها مراقبت کنم. پس من در این دنیای بایر وجود دارم تنها با یک غریزه، زنده ماندن».

پس از این صحنه مکس با «چامباکت» که یک مکانیک روان پریش است ملاقات می‌کند و از اینجا هدف شماره یک بازی که ساخت خودرویی افسانه‌ای به نام « مگنوم اوپس» است، مشخص می‌شود. از دیدگاه چامباکت همه خودروها به معنای خدا هستند و ساخت خودرو برای او به شدت لذت‌بخش است. در نقطه دیگر ماجرا مکس است که به این وسیله فقط به عنوان یک سرگرمی نگاه می‌کند و می‌خواهد در این دنیای به فنا رفته، دلیلی برای زنده ماندن داشته باشد. البته این مورد در بازی توضیح داده نمی‌شود که انتظاری هم نباید داشت.

داستان در فیلم‌های Mad Max هم نقش قوی‌ای ندارد و آخرین چیزی است که به آن توجه می‌شود. اما با این حال در فیلم‌ها این صحنه‌های اکشن و جذاب هستند که وظیفه روایت داستان را بر عهده دارند. اما متاسفانه در بازی همان داستان نسبتا جذاب هم وجود ندارد و این مسئله را می‌توان یکی از بزرگترین مشکلات بازی نامید.

تمامی کاراکترهای درون بازی پوچ و تو خالی هستند و خود مکس هم از این قاعده مستثنی نیست، به حدی که بازیکن تا آخر بازی هم متوجه نمی‌شود که از این دنیا چه می‌خواهد. تنها شخصیت قابل توجه بازی چامباکت است که فقط در بعضی از مراحل شما را همراهی می‌کند و در همان مراحل است که متوجه می‌شوید که چه خصوصیات اخلاقی کلیشه‌ای دارد که یادآور کاراکترهای بیمار و روانی دیگر بازی‌ها است.

وقتی با یک بازی‌ روبه‌رو می‌شویم که پلات داستانی و روایت ضعیفی دارد، چشم امید همه به گیم پلی بازی دوخته می‌شود و همگان انتظار دارند گیم پلی‌ای را ببینند که بازی را تا حدی سرگرم کننده و قابل تحمل کند. گیم پلی Mad Max به طور کلی به دو دسته گشت و گذار پیاده و مبارزات تن به تن تقسیم می‌شود.

مبارزات تن به تن متاسفانه از همان فرمول تکراری سری بازی‌های « بتمن: آرخام» استفاده کرده که واقعا ملال آور و خسته کننده شده است. قطعا هر چقدر یک فرمول موفق و خلاقانه باشد، تکرار بیش از حد آن در آثار مختلف، باعث از بین رفتن جادوی آن می‌شود. متاسفانه Mad Max در استفاده از این فرمول هیچ خلاقیتی به کار نبرده و هیچ چیز جدیدی به آن اضافه نکرده است و سعی داشته با کپی / پیست کردن این فرمول، مبارزات را از دیدگاه خودش روان تر و خلاصه‌تر کند. اما این کار نتیجه معکوس داشته و کوچکترین جذابیت سیستم مبارزات را هم از بین برده است. در نتیجه مبارزات به گونه‌ای شده است که کوچکترین حس رقابتی در بازیکن ایجاد نمی‌شود و با زدن چندین دکمه به راحتی می‌توان سیل عظیمی از دشمنان را از پای درآورد. این موضوع زمانی حادتر می‌شود که متوجه می‌شوید تنوع دشمنان بسیار کم است و حداقل کاری که آوالانچ می توانست در این مورد انجام دهد، طراحی و ساخت دشمنان جدید بوده، که متاسفانه از این کار هم دریغ کرده است.

وقتی که دیگر دشمنی برای مبارزه وجود ندارد، مکس می‌تواند پیاده در محیط بازی بچرخد، محیطی که جزو معدود نکات مثبت بازی محسوب می‌شود و در آن شاهد مکان‌های بسیار جالبی خواهید بود. مثلا فرودگاهی که زیر شن‌ها فرو رفته و صحنه‌ای دراماتیک را رقم می‌زند و نشان می‌دهد که طبیعت چگونه می‌تواند در کسری از ثانیه بزرگترین سازه‌های بشر را در خود ببلعد.

ماشین سواری در ابتدای بازی بسیار جذاب و هیجان انگیز است. قابلیتی که اگر آوالانچ اندکی به آن تنوع می‌داد می‌توانست به یک نقطه قوت فوق‌العاده تبدیل شود و به تنهایی بار تمام نکات منفی بازی را به دوش بکشد. اما زمانی که کل بازی روند تکراری را در پیش می‌گیرد و مبارزات برایتان خسته کننده می‌شوند، این قابلیت هم نهایتا پس از  ساعت، تکراری و ملال آور می‌شود و جادوی خود را از دست می‌دهد.

با این حال مگنوم اوپس آپگریدهای زیاد و متنوعی دارد که برای به دست آوردن این آپگریدها باید ماموریت های جانبی را انجام دهید. شما در بازی باید تعداد مشخصی از ماموریت‌های جانبی را  انجام دهید تا قفل ماموریت‌های اصلی برایتان باز شود. به طور کلی مبارزات با مگنوم اوپس از بخش‌هایی است که تا انتهای بازی جذابیت خودش را حفظ می‌کند. در این بخش شاهد کمی سختی و رقابت طلبی هستیم و می توانیم از این سواری لذت ببریم.

پس از بررسی داستان و گیم پلی، سراغ گرافیک بازی می‌رویم. گرافیک بازی جزو معدود نکات مثبت Mad Max است. درست است که غالبا با محیط‌های صحرایی و خالی از سکنه روبه‌رو هستید، اما همان‌ها هم نفس را در سینه حبس می‌کنند. مخصوصا زمانی که با بالون‌هایی که در همه جای نقشه وجود دارند، به آسمان می‌روید و کل منطقه را تحت نظر می‌گیرید. آسمان‌های رنگارنگ و شب و روز، صحنه‌های به یاد ماندنی زیبایی را به نمایش می‌کشند. طوفان‌هایی که وحشیانه به شما می‌زنند و رعد و برق‌هایی که مگنوم اوپس را هدف می‌گیرند، جزو مواردی هستند که در خاطرتان خواهد ماند. افکت آتش و دود یکی از بهترین مواردی است که تا کنون دیده‌اید و البته با توجه به بطن بازی، باید هم اینگونه می‌بود. انفجار‌های عظیم و زیبا به خوبی طراحی شده‌اند و حداقل از نظر فنی به گرافیک این بازی هیچ ایرادی وارد نیست.

صدا گذاری و صدا پیشگی بازی هم در سطح معمولی قرار دارد. نه چیز خارق‌العاده‌ای از آن می‌بینید و نه چیز بسیار بدی که در خاطرتان بماند.

سیستم مورد نیاز مد مکس

شما برای اجرای بازی بر روی رایانه شخصی خود به حداقل ۶ گیگابایت حافظه جانبی (RAM) احتیاج دارید. سیستم عامل نصب شده بر روی دستگاه شما باید حداقل یک سیستم عامل ۶۴ بیتی باشد و ۳۲ گیگابایت فضای خالی در حافظه داخلی رایانه شما قرار داشته باشد.

در ادامه می‌توانید حداقل سیستم مورد نیاز و مشخصات سیستم پیشنهادی را دریافت کنید.

حداقل سیستم مورد نیاز

• سیستم عامل: Vista , Win 7, Win 8 64
• پردازنده: AMD Phenom II X4 965, 3/4 GHz  یا Intel Core i5 -650 , 3/2 GHz
• حافظه جانبی: ۶ گیگابایت RAM
• کارت گرافیک: NVIDIA GeForce GTX 660ti یا AMD Radeon HD 7870
• DirectX: نسخه 11
• حافظه داخلی: ۳۲ گیگابایت فضای در دسترس

سیستم پیشنهادی

• سیستم عامل: Win 7 SPI , Win 8.1 64
• پردازنده: AMD FX-8350 , 4.0 GHz یا Intel Core i7 , ¾ GHz
• حافظه جانبی: ۸ گیگابایت RAM
• کارت گرافیک: AMD Radeon HD 7970  یا NVIDIA GeForce GTX 760
• DirectX: نسخه 11
• حافظه داخلی: ۳۲ گیگابایت فضای در دسترس

جمع بندی

به طور کلی بازی Mad Max بخش‌های متنوع زیادی دارد و اگر از بیرون به آن نگاه کنید با خود می‌گویید که با یک بازی سرگرم کننده طرف هستید، اما در حقیقت همه این‌ها پوچ و تو خالی هستند و پس از مدتی بازی به شدت به ورطه تکرار کشیده می‌شود. آوالانچ می‌توانست با کمی خلاقیت و تنوع دادن به بخش‌های مختلف، از این اتفاق جلوگیری کند، اما به هر دلیلی اینگونه نشد. دنیای Mad Max پتانسیل فوق‌العاده‌ای برای تبدیل به یک فرنچایز عالی دارد، اما آوالانچ نتوانست به خوبی از آن استفاده کند.

نقاط قوت

• محیط‌های صحرایی زیبا
• گرافیک عالی
• مگنوم اوپس

نقاط ضعف

• خسته کننده و ملال آور
• تکراری شدن همه قابلیت‌های بازی
• داستان بی‌محتوا
• آسان بودن بیش از حد بازی

خرید بازی Mad Max

فروشگاه گنوپلی یک مرجع دوست داشتنی برای خرید بازی‌های پلی استیشن ۴، بازی‌های پلی استیشن ۵، بازی‌های ایکس باکس وان و بازی‌های ایکس باکس های جدید سری ایکس و سری اس است که شما می‌توانید بازی‌های مورد علاقه خود را خریداری کنید.

یکی از خدمات جالب فروشگاه گنوپلی خرید و فروش بازی‌های کارکرده و دست دوم است که شما می‌توانید دیسکت بازی‌هایی که تمام کرده‌اید را از طریق گنوپلی به فروش برسانید و بازی‌های جدید که دوست دارید را تهیه کنید.